14 februari 2011
Op 14 mei 1961 nemen twee jeugdspelers voorafgaand aan de competitiewedstrijd JSV-AFC een nieuwe clubvlag in ontvangst. Het dundoek is betaald uit de opbrengsten van een inzamelactie, die enkele (oud-)leden in gang zetten om de jubilerende vereniging te trakteren. Een van de oprichters, H. van Straten, sprak bij de overhandiging een toepasselijk woord", lezen we in een door Annemiek Pothoven-van der Vlist opgestuurd krantenknipsel.
Annemiek schittert zelf als vierjarig meisje in het uitgeknipte berichtje. Ze valt te herkennen aan een wit jurkje en dito strikken. Naast haar staat vader Herman, die trots de vlag vasthoudt. Wat hij dan precies voor JSV doet weten we niet; de postbesteller maakt pas later furore als zaterdagbestuurder. Aan de vlag valt naast het wapen van de gemeente Jutphaas de vermelding van een verkeerde oprichtingsdatum op. JSV speelde op 1 mei 1926 weliswaar haar allereerste wedstrijd, maar werd al een maand eerder in het leven geroepen.
Het tafereel is vastgelegd op Huis de Geer, dat Annemiek Pothoven-van der Vlist zich nog goed voor de geest kan halen. “Ik weet nog dat er op dat voetbalveld een hele ouwe houten schuur stond die dienst deed als kleedkamer, 't was er zo lek als een mandje. Je kwam bij het voetbalveld door aan het eind van de Utrechtsestraatweg, langs het talud van de weg naar de brug over het Amsterdam-Rijnkanaal, het zogenaamde Melkweggetje, op te gaan. Aan het eind van het melkweggetje, tegen de kade van het Amsterdam-Rijnkanaal, lag het voetbalveld. Later werd daar een gemaal, het Gemaal van Gerssen in de volksmond, gebouwd.”
Na de overhandiging van de vlag speelt JSV 1 een belangrijke competitiewedstrijd. In het Utrechts Nieuwsblad, overigens niet de krant waaruit Annemiek van der Vlist haar knipsel haalt, lezen we hoe die verloopt. “De koploper in de tweede klasse B, het Amsterdamse AFC, heeft op vrij fortuinlijke wijze in Jutphaas van JSV gewonnen. Reeds na tien minuten werd doelman Tersteeg voor het eerst gepasseerd door een ver schot (0-1). Tersteeg stak geen hand uit naar de bal, omdat hij meende dat het projectiel over het doel zou gaan…”
“In de tweede helft moest De Ridder met ’n knieblessure het terrein verlaten. Hij werd vervangen door J. van Baayen, wiens entree ongelukkig was door meteen in eigen doel te schieten (0-2). Ondanks heftige tegenacties van JSV (waaronder een afgekeurd doelpunt van Jan Werkhoven, EZ) kwam in deze stand geen wijziging meer. Zo kwam AFC wat dichter bij de titel en JSV verder in de zorgen.”
De zorgen betreffen de handhaving in de tweede klasse; een hoog niveau dat dan alleen landelijke (amateur-)eerste klassen en drie betaald voetballagen boven zich weet. En de zorgen bestaan al aan het begin van 1961, maar een opleving brengt JSV eind februari in het linkerrijtje. Een vrije val van de vijfde naar de laatste plaats volgt. Als hekkensluiter ontvangt het tijdens de slotronde op 11 juni concurrent Hercules, dat maar één puntje meer koestert.
Dankzij het Utrechts Nieuwsblad weten we dat Jan Hazendonk uit een voorzet van Cok Hazendonk de score opent. Na rust zorgt Jan Schoonenberg “midden in een Hercules-overwicht” voor 2-0. Hercules vindt twintig minuten voor tijd nog wel de aansluiting, maar JSV blijft “in een ware heksenketel” overeind.
“Groot was de vreugde onder de Jutphase toeschouwers toen scheidsrechter Hofstra het einde aankondigde. Alsof JSV kampioen geworden was, zó overstroomde het publiek het terrein om de JSV-spelers te omhelzen en geluk te wensen. Want in Jutphaas was iedereen al overtuigd van een degradatie van hun favorieten gezien het spel van de laatste weken. Maar zie, juist nu aanvoerder Tersteeg in het doel vervangen werd door de junior-keeper Van Straaten leek plotseling de oude geest over JSV vaardig geworden te zijn en werd Hercules in een zeer sportieve wedstrijd met 2-1 voorbijgestreefd.”
JSV scoort tegen Hercules op 11 juni 1961
De supporters nemen op 11 juni naast gekende spelers als Broekhuizen, Nico de Groot, Oosterom, Varwijk en Woudenberg misschien ook een zekere Potters op de schouders. Hij pikt gedurende het seizoen 1960/1961 wat JSV-doelpuntjes mee, zo blijkt uit verslagen van het UN waarin we ook op de vertrouwder namen stuitten.
Het zou ons niet verbazen als er net zo volk op de been is als bij de kampioenswedstrijd van het negenjarige Geinoord. Meer dan duizend man is er te Montfoort getuige van dat de Vreeswijkse zaterdagclub in het voorjaar van 1961 promoveert naar de vierde klasse. Aantallen die volgens de JSV-verhuiskrant uit 2005 ook niet ongewoon zijn op Huis de Geer. “Ondanks de armoedige ogende accommodatie waren er toeschouwers te over. In de herinnering van Arie Terlouw waren er geregeld achthonderd tot duizend man. Er bestonden destijds nu eenmaal minder manieren van vrijetijdsbesteding dan vandaag de dag. Of zoals Terlouw zegt: Er was verder niets.”
Aan het eind van het kalenderjaar 1961 heeft JSV 1 dezelfde zorgen als aan het begin: het bungelt aan de staart van de tweede klasse. De stad Utrecht wacht andere zorgen: daar dreigt volgens de landelijke Commissie ‘Westen des Lands’ de komende twee decennia een overloop van 30.000 mensen. Om die te kunnen huisvesten is een nieuwe satellietstad nodig, die de werknaam Doorslag krijgt. Een gelijknamige provinciale commissie krijgt in 1961 de opdracht om volgens de website van de gemeente Nieuwegein “een beeld te schetsen van het opgaan van Jutphaas, Vreeswijk, Houten en IJsselstein in één groot, nieuw stedelijk gebied.”
De Russen en de Amerikanen hebben nog meer ruimte nodig en sturen allerlei levende wezens per raket in een baan om de aarde: een chimpansee, een hond en op 12 april 1961 de eerste mens, kosmonaut Yuri Gagarin. Ook de nationale bekerhouders verleggen hun grenzen in de strijd om een nieuwe Europacup. Het eerste exemplaar gaat op 27 mei 1961 naar het Italiaanse Fiorentina.
De zes jaar oude Europacup voor landskampioenen verwisselt in 1961 eindelijk van eigenaar. Na vijf keer Real Madrid is het nu de beurt aan het Portugese Benfica. Wellicht krijgt Jutphaas daar wat van mee, want dat jaar gaat de miljoenste zwart-wit televisie over de Nederlandse toonbank. Om fatsoenlijke TV-uitzendingen mogelijk te maken wordt op 9 mei 1961 aan de rand van IJsselstein een 367 meter hoge zendmast in gebruik genomen. Het grondgebied waarop de toren staat behoort dan nog toe aan de gemeente Lopik.
Waar de clubvlag van 1961 gebleven is weten we niet. Hij ligt in ieder geval niet op het secretariaat van ons clubhuis. Daar liggen wel de opvolgers: een met toewijding vervaardigd exemplaar dat ooit trots wapperde op sportpark Blokhoeve (zie foto) en een moderner versie, die voor officiële clubvlag doorgaat.
EINDSTAND TWEEDE KLASSE B 1960/'61: 1.AFC 24-37, 2.OVVO 24-36, 3.Celeritudo 24-34, 4.Aalsmeer 24-25, 5.RKAVIC 24-23, 6.Baarn 24-22, 7.Schoten 24-22, 8.HBC 24-21, 9.Zeeburgia 24-20,10.DWV 24-20, 11.JSV 24-19, 12.Ripperda 24-19, 13.Hercules 24-18
Bron: Eric Zuidhoek