2 februari 2012
Cees Hoveling (geboren in 1929) stuitte onlangs bij een verhuizing op zijn oude spelerspas en op een clubblaadje uit november 1961. Hij gaf de vondsten mee aan schoonzoon André Welp, die als leider van de B2 regelmatig op ons sportpark vertoeft. En zo kwamen ze in handen van uw geschiedschrijver, die de trouvailles graag met u deelt.
Bij het openslaan van de JSV-er valt op dat het clubblad bezig is aan de twaalfde jaargang en dat C. van Doorn als voorzitter de eerste pagina vult. We hadden daar wat teksten van Gert van Leusden verwacht, maar die doet het juist die periode op eigen verzoek wat rustiger aan. De hoofdrolspeler van de Anno van 19 januari jongstleden is in het najaar van 1961 weliswaar nog steeds lid van het JSV-bestuur, maar Cees van Doorn voert de vereniging aan. Daar blijkt hij te bescheiden voor en opgelucht kan hij na enkele maanden de voorzittershamer weer kwijt bij Van Leusden. Van Doorn blijft als penningmeester aan.
Als preses gaat Van Doorn in De JSV-er van november 1961 in op geruchten over een verhuizing. “Toen onlangs de raad onzer gemeente tot grote plannen betreffende het sportpark overging, werd dit het gesprek van de dag, vooral onder sportminnenden. Velen hebben mij erover aangesproken en zij waren in doorsnee te enthousiast.
De één zei: ‘Dit is de laatste competitie die we op dit knollenland spelen.’ Een ander zei: ‘Nu zullen de knieën en enkels niet meer zoveel te lijden krijgen als op het hobbelpark.’ Weer een ander meende dat de entreegelden vijf maal meer zouden worden. U moet weten dat het bestuur wel iets in de krant heeft gelezen, maar dit is ook alles. Dus een antwoord op de vraag wat ik er van denk moet uitblijven. Maar als troost de woorden: er komt leven in de hut!”
Met deze cryptische slotzin houdt voorzitter Van Doorn ongetwijfeld de hoop op een beter onderkomen levend. Maar het seizoen 1961/1962 moet de club het gewoon nog doen met het terrein langs het Amsterdam-Rijnkanaal, dat in de sportagenda van het Utrechts Nieuwsblad de plaatsaanduiding “Jutphase brug” krijgt. Diezelfde krant voorspelt op 9 september 1961 “dat de verjongde JSV-ploeg het wel zwaar zal krijgen nu men doelman Tersteeg aan IJFC is kwijtgeraakt.” Dat blijkt de volgende dag, als met 4-0 wordt verloren van Zandvoortmeeuwen.
Een week later behaalt JSV 1 volgens het UN “ondanks de hitte met fris voetbal een verdiende, maar krappe overwinning” op het Utrechtse Celeritudo. Die dankt het aan een rake schuiver van Jan Hazendonk, een sterke achterhoede, een uitblinkende spil Woudenberg en een moedige keeper Van Straaten, die in de slotfase vanwege een blessure wordt vervangen door Werkhoven.
De krant zorgt naast een verslagje ook voor een wedstrijdbeeld, waarop Celeritudo verdediger De Rijk een JSV-aanval onderschept. De bomen op de achtergrond geven ‘Huis de Geer’ nog enig aanzien, maar verder is de accomodatie om met de woorden van Broekhuizen te spreken, er één om je voor te schamen. Er is geen douche, geen fatsoenlijk toilet en de krakkemikkige kantine is opgebouwd uit de sloopmaterialen van de keet, die op het oude veld langs de Doorslag dienst deed als clubhuisje.
JSV-lid van het eerste uur Teun Bons zorgt met een stoffer en een emmer voor de belijning van de twee velden langs het Kanaal. Joop Broekhuizen steekt er vast ook wel eens de handen uit de mouwen, maar ontpopt zich vooral op de latere onderkomens van JSV tot groundsman. Anno 1961 is Joop merendeels supporter van zijn jongere broer Maarten, die volgens het Utrechts Nieuwsblad van zaterdag 18 november de volgende dag thuis tegen Schoten in de basiself staat.
JSV 1 voorafgaand aan doelpuntloze thuiswedstrijd tegen Amsvorde op 4 oktober 1961
Want de krant beperkt zich onder de kop “de opstellingen van morgen” niet tot DOS (dat op bezoek gaat bij Blauw Wit) en Elinkwijk (dat thuis Heracles treft). JSV is voornemens om met Van Straaten, van Baayen, De Groot, Varwijk, Woudenberg, Potters, Schoonenberg, Kolsteeg, De Ridder, Broekhuizen en Hazendonk aan de klus te beginnen. Middenvoor De Ridder komt inderdaad binnen de lijnen en scoort ook, maar in buitenspelpositie. Dat wordt door de arbitrage opgemerkt, maar de aanvaller kan volgens het UN “terugzien op een geslaagde comeback.” Toch keert Schoten dankzij een 0-1 zege met drie punten terug naar Haarlem. JSV lost RKAVIC af als hekkensluiter van de tweede klasse B.
Naar tussenstanden van de vijf seniorenelftallen is het overigens lang zoeken in de JSV-er van november 1961. “Wegens plaatsgebrek” wordt slechts vermeld dat JSV 2 op 21 oktober met 7 punten uit 6 duels op de vijfde plaats staat, JSV 4 met 4 uit 4 op de derde plaats en JSV 5 met één punt uit twee duels vierde.
Secretaris A. Terlouw krijgt wel de ruimte om het derde elftal in het zonnetje te zetten. “Na de promotie is het er in geslaagd ongeslagen te blijven en alzo fier op de tweede plaats te staan. De mooiste overwinning behaalden ze echter op zichzelf. Na de wedstrijd tegen VVIJ 2 (die ze met 5-1 wonnen) konden onze buren dit helaas niet verkroppen en enkele spelers van ons liepen lelijke klappen op. Het is de grote verdienste van het elftal geweest, dat het zich daarbij heeft weten te beheersen. Bravo jongens.”
Hoofdjeugdleider J. Meijwaard kan tot zijn spijt “nog geen standenlijst opmaken, daar er weinig uitslagen bekend zijn gemaakt. Over het verloop van de jeugdcompetities kunnen we best tevreden zijn. Door alle elftallen zijn één of meer wedstrijden gewonnen.” Onze club telt in het najaar van 1961 zes jeugdteams die Junioren A, Junioren B, aspiranten a, aspiranten b, Welpen 1 en Welpen 2 heten.
Meijwaard vraagt wel aandacht voor het volgende. “Het gebeurt herhaaldelijk, meestal als de Junioren A en B thuis spelen, dat supporters zich met de spelers en de leiding bemoeien. U zult allicht begrijpen, dat het mopperen of aanwijzingen geven vaak heel verkeerd inwerkt. Ik verzoek u dan ook heel vriendelijk doch dringend om dit in het vervolg achterwege te laten, want men speelt de sport toch voor het genoegen en niet voor de broodwinning.”
Natuurlijk voetballen de Junioren A voor de lol, maar aan verliezen lijken ze een hekel te hebben. Het oudste jeugdteam van JSV is in het najaar van 1961 nog ongeslagen, maar het is niet daarom dat leider H.G. van Straten ruim baan krijgt in het clubblad. Hij vertelt uitvoerig over de vooroorlogse JSV-jeugd en weet waarover hij praat, want Van Straten is al vanaf de oprichting van de partij.
Spelerskaart van Cees Hoveling, geldig tot augustus 1961
We komen de man overigens ook op 14 februari 2011 tegen in een eerste 'Anno' over 1961, waarin de clubvlag een hoofdrol speelt. Net als Herman van der Vlist, die zes jaar later met Govert van Rooijen aan de wieg staat van de zaterdagtak. In mei 1961 tuigt Van Rooijen als hoofdredacteur De Molenkruier op. Het weekblad wordt hedentendage nog altijd huis-aan-huis in Jutphaas verspreid. Maar ook in de rest van Nieuwegein valt het blaadje al jaren op de deurmat.
De JSV-er doet dat in november 1961 voor de achtste keer dat kalenderjaar. En natuurlijk alleen bij de leden, zoals Cees Hoveling. Het clubblad beleeft anno 1961 de twaalfde jaargang. De snelle rekenaars komen voor de eerste editie in 1950 uit. Dat is zeven jaar eerder dan dat we op 8 december 2010 (Anno 1926: de eerste verhuizing) beweerden. We gaven in dat stukje de credits voor de oprichting aan Jan Kolsteeg en Piet Daalhuizen, op basis van beweringen van de laatste. Die trok dat overigens vlot daarna in twijfel.
EINDSTAND TWEEDE KLASSE B 1960/1961 volgens voetbalnederland.nl:
1.AFC (Amsterdam) 24-37, 2.OVVO (Amsterdam) 22-33, 3.Celeritudo (Utrecht) 24-33, 4.Aalsmeer 24-25, 5.RKAVIC (Amstelveen) 24-23, 6.Schoten (Haarlem) 24-22, 7.sv Baarn 24-22, 8.HBC (Heemstede) 24-21, 9.Zeeburgia (Amsterdam) 24-20, 10.DWV (Amsterdam) 24-20, 11.Ripperda (Haarlem; tegenwoordig FC Socrates) 24-19 [34-39], 12.JSV 24-19 [5x winst, 9x gelijk, 10x verlies, 19 goals voor, 36 tegen], 13.Hercules (Utrecht) 24-18.
In 'Anno 1961: de vlag' wordt JSV op basis van de in het UN gepubliceerde eindstand boven Ripperda geklasseerd .
Bron: Eric Zuidhoek