8 maart 2012 

Op zondag 24 november 1963 slaat de vlam in de pan bij JSV-Saestum. Scheidsrechter Van Rheenen breekt het verhitte duel kort voor tijd bij een 1-3 stand af en moet dat bekopen met enkele rake klappen. Volgens het Utrechts Nieuwsblad wordt de leidsman uit Hilversum bij de kleedkamer te grazen genomen door een zekere D. de K. De losse handen van deze toeschouwer kosten JSV twee strafpunten. De trouwe lezers van deze rubriek zijn een soortgelijk incident eerder dat jaar tegengekomen (Anno het barre 1963 op 9 januari jongstleden).

De afgepakte winstpunten breken JSV 1 bijna op aan het einde van het seizoen 1963/1964. Een ruime overwinning op VVIJ (4-0) voorkomt in de slotronde rechtstreekse degradatie. JSV finisht ex aequo met CDN en HMS op de voorlaatste plaats en dient met deze clubs een barrage af te werken om te beslissen wie van de drie naar de vierde klasse afdaalt. Daarvoor reist men twee zaterdagavonden naar het neutrale Zeist af.

Aanvaller Wim van Krieken wordt in Jutphaas achtergelaten; die heeft overschrijving aangevraagd naar de amateurs van Elinkwijk. Ad Epping neemt zijn plaats in en ziet 30 mei vanaf de reservebank hoe Maarten Broekhuizen vier minuten voor tijd JSV via een penalty naast HMS schiet: 1-1. Volgens het Utrechts Nieuwsblad zijn naast Epping nog zo’n kleine tweeduizend toeschouwers op de Koeburg getuige van deze belangrijke treffer. Dat zijn er behoorlijk wat voor een amateurwedstrijd, maar het is geen ongewoon aantal voor deze tijd.

Ook op sportpark De Kroost is het een week later aardig druk. Een krantenknipsel vertelt ons dat er alleen al ruim zeshonderd Jutphanezen zijn afgekomen op JSV-CDN. Zij zien Cock Hazendonk kort voor rust de score openen en halen opgelucht adem als Gerard van Woudenberg vlak voor tijd koppend de eindstand op het scorebord brengt: 2-0.

"Uitzinnig van vreugde begeleidde een grote schare supporters het elftal naar de kleedkamers op het Saestum-terrein. Elf moegestreden JSV-ers ondergingen deze triomftocht, verhoogd door een massaal zingen van het clublied bij de klanken van een trompet, gelaten en vol ongeloof. En alsof het een kampioenschap was, zo was ook de ontvangst in het dorp, toen de spelers terugkeerden," lezen we in een krant.     

6 juni: Hazendonk opent de score tegen CDN 

HMS is het kind van de rekening; dat Houdt niet Moedig Stand, maar degradeert. De Utrechters hielden ook al een nare smaak over aan een eerdere ontmoeting met JSV dat seizoen. “De toch nog talrijke supporters voor de wedstrijd JSV-HMS (1-1) hebben zich vele moeilijkheden moeten getroosten voor zij op het terrein van JSV konden komen. De aannemer, die ter plaatse met werkzaamheden aan een nieuw gemaal bezig is, schijnt het gewoonste zaak van de wereld te vinden om de bestrate weg naar het JSV-terrein in een erbarmelijke staat, een modderbrij achter te laten.”

De krant beschrijft hier de velden langs het Amsterdam-Rijnkanaal, die JSV de rug kan toekeren in de zomer van 1964. De club is vanaf de oprichting gewend om op veredelde weilanden te voetballen, maar krijgt nu de beschikking over een mooi stuk grond langs de Vaartsche Rijn. Daar moet nog wel flink worden geklust, volgens een krantenknipsel.

"Met man en macht wordt gewerkt om het nieuwe sportterrein Rijnhuizen tijdig van een noodaccommodatie te voorzien. Dat wil zeggen,  klaar voor zondag 13 september. Op die dag speelt JSV zijn eerste thuiswedstrijd tegen SEC uit Soest.

Een grote groep stratenmakers is ononderbroken bezig de ingang van het terrein en een parkeerterrein te bestraten en om een breed tegelpad aan te leggen van de ingang tegenover Kasteel Rijnhuizen."

"Begin deze week werd een oude kleedkamer aangevoerd, die in de loop van de week in elkaar is gezet. Voor vandaag en morgen rest nog het schilderwerk en de betimmering van de binnenzijde. Op het terrein is nog geen waterleiding aanwezig, doch ook daar is ’n goede oplossing voor gevonden, namelijk in de vorm van acht hogedruk-watertanks."

JSV 1 1964/1965. Staand v.l.n.r. voorzitter Gert van Leusden, Ad Epping, Ad Kolsteeg, reserve Jan van Baaijen, doelman Jan van Straaten, Nijs Zijderveld, Bert Varwijk, Maarten Broekhuizen en reserve Adrie Kooijman. Gehurkt v.l.n.r: Dirk Bronswijk, Jan Schoonenberg, Henny van Oostrum, Wim van Oostrum en André Werkhoven. Op de achtergrond de lichtmasten van het trainingsveld op Rijnhuizen.   

De boel is gelukkig op tijd klaar voor SEC. De bezoekers bederven enigzins de pret door de allereerste officiële wedstrijd op het nieuwe complex winnend af te sluiten (1-2). Het allereerste doelpunt is wel van een JSV-er: André Werkhoven laat na twintig minuten het net bollen.

De hele club verhuist in de nazomer van 1964 trouwens mee met het eerste elftal. Op 15 april jongstleden (Anno 1966: Rijnhuizen is klaar) vermoedden we nog dat de verhuizing stapsgewijs plaatsvond.

EINDSTAND DERDE KLASSE D 1963/1964: 1.BVC 22-40, 2.Vriendenschaar 22-25, 3.Holland 22-24, 4.Veenendaal 22-22, 5.VVIJ 22-22, 6.LVV 22-21, 7.Saestum 22-20, 8.Hercules 22-20, 9.HMS 22-19 (33-41), 10.CDN 22-19 (34-43), 11.JSV 22-19 (9x winst, 3x gelijk, 10x verlies, 29 goals voor, 38 tegen, 2 strafpunten), 12.Amsvorde 22-11

EINDSTAND NACOMPETITIE OM DEGRADATIE: 1.JSV 2-3 (3-1), 2.CDN 2-2 (1-2), 3.HMS 2-1 (1-2)

Bron: Eric Zuidhoek