24 juni 2011
In het najaar van 1938 debuteert DOS op het hoogste Nederlandse voetbalpodium: de eerste klasse. De onderlegd spelende Utrechtse ploeg maakt daarop direct indruk. Rechtsbuiten Gerard van Leur en centrumspits Piet Dumortier spelen zich dusdanig in de kijker dat zij eind oktober met het Nederlands elftal mee mogen naar Denemarken. Er is zelfs een basisplaats voor de Utrechtse aanvallers gereserveerd.
Van Leur opent al in de eerste minuut van de oefeninterland de score en gaat zo de boeken in als snelst scorende debutant. Daarna weet hij zich nog nauwelijks te onderscheiden in Kopenhagen. Datzelfde geldt voor clubgenoot Dumortier. Een volgende uitnodiging voor Oranje blijft dan ook uit.
Bij DOS blijft Dumortier echter letterlijk en figuurlijk een grote meneer, al kwakkelt hij toenemend met zijn gezondheid. Hij komt een maand voor de bevrijding vanwege een infectieziekte (difterie) zelfs aan een ijzeren long te liggen. Het beademingsapparaat begeeft het na een luchtalarm dat een stroomstoring in het ziekenhuis veroorzaakt. Dumortier stikt; 29 jaar jong.
23 oktober 1938: Nederlands elftal in Kopenhagen. Zesde van links Gerard van Leur, tweede van rechts Piet Dumortier.
Gerard van Leur (geboren in 1917) overleeft de oorlog wel. Sterker nog, hij zorgt voor negen nakomelingen. Daartoe behoren de inmiddels 65-jarige Bert, Gerard junior (61), John (55), Sylvia, Yvonne en Ineke (52). Gerard senior blijft DOS lang trouw, eerst als speler, later als bestuurder. Conflicten met andere gezagsdragers van de Utrechtse club drijven hem halverwege de zeventiger jaren in de armen van JSV.
Daar voetbalt schoonzoon Wim Kleinen (getrouwd met Yvonne) op een bescheiden niveau. Bert, Gerard junior en John volgen hun vader naar sportpark Rijnhuizen en vormen daar het hart van een elftal, dat als “team van de Van Leurtjes” naam zal maken. In de Anno van 15 december jongstleden haalde ploeggenoot Jan Goes dit illustere gezelschap al aan.
Gerard van Leur senior is slechts kort leider van het fameuze elftal; hij overlijdt in 1979. Zijn zonen Bert, Gerard junior en John voetballen gewoon door en omringen zich op het veld met hun zwagers George Wilkes (getrouwd met Sylvia) en Albert van der Horst. De laatste heeft er zeven militaire dienstjaren in Duitsland opzitten als hij zich in 1984 met eega Ineke vestigt in Nieuwegein.
Het elftal van de Van Leurtjes anno 1987. Staand v.l.n.r.: Paul den Dekker, Hennie Jansen van 't Land, Adri van Rooijen, Albert van der Horst, John van Leur, Cor Pouw, Gerard van Leur, Stef Spaan en Jan van der Linden.
Onder v.l.n.r.: Ries van Meerte Janse, Piet Jungerius, Bert van Leur, Jan Goes en George Wilkes.
Ineke (geboren in 1958) trekt in de jaren zeventig, de pionierstijd van het vrouwenvoetbal, trouwens ook geregeld de kicksen aan. Ze neemt het met DOS en De Meeuwen diverse keren op tegen JSV, dat dan wordt geleid door Adri van de Graaf. Ineke stapt telkens als verliezer van het veld.
Meer succes heeft echtgenoot Albert, die in 1987 weer eens een kampioensboeketje in de hand gedrukt krijgt. We zien hem op de kleurenfoto hiermee poseren, terwijl zijn bijna vierjarige dochter Bianca op de achtergrond met een bal speelt. Anno 2011 is zij iedere dinsdagavond achter de bar van ons clubhuis te vinden. Wat niet zo vreemd is, want haar ouders beheren de JSV-kantine.
Ook in 1989 hijst het elftal van de Van Leurtjes de kampioensvlag. Een krantenknipsel maakt ons daar getuige van. “Door een 8-0 overwinning op FC Majella 8 is het zevende elftal van de zaterdagafdeling van JSV kampioen geworden. Voor dit elftal, dat al veertien jaar in bijna dezelfde samenstelling speelt, is dit het tiende kampioenschap. De oudste speler van het elftal is Hennie Jansen van ’t Land (53)."
"Het kampioenselftal bestaat uit de volgende spelers: Cor Pouw, Paul den Dekker, Georg Wilkes, Paul Berkmortel, Adrie van Rooijen, Ries Meerte Jansen, Gerard van Leur, Bert van Leur, John van Leur en Piet Jungerius.”
Krantenknipsel uit 1989
Albert van der Horst (inmiddels 53) trapt nog altijd een balletje bij JSV. Zoon Bjorn (24) gaat dat na een driejarig avontuur bij VVIJ ook weer doen. Ries van Meerte Jansen (56) treffen we eveneens wekelijks op de Galecopper velden aan; tegenwoordig als scheidsrechter.
Hennie Jansen van ’t Land (bijna 76 jaar) raakt zijn energie heden ten dage kwijt op de tennisbaan. Hij hing vijftien jaar geleden zijn voetbalschoenen aan de wilgen, maar dat was achteraf gezien te vroeg. Het bleef kriebelen bij de man, die in 1967 aan de wieg stond van onze zaterdagafdeling. Volgens Jansen van ’t Land ontstond het idee destijds in de kantine van sportpark Rijnhuizen. Als medegrondleggers schieten de namen van Jaap Ruizeveld en Goof van Rooijen (destijds actief voor De Molenkruier) hem het eerst te binnen. Ook Arie van Renswoude en postbode Van der Vlist noemt hij als mannen van het eerste uur.
Voormalig UVV-er Jansen van ’t Land voetbalde jarenlang in het eerste zaterdagelftal van JSV, dat hij ook als trainer twee keer drie seizoenen onder zijn hoede had. Daarna volgde de overstap naar het elftal van de Van Leurtjes. “Een zeer ingespeeld team met een geweldige teamgeest”, aldus Jansen van ’t Land.
Bron: Eric Zuidhoek (tekst) / Albert & Ineke van der Horst (foto's)