Dat het een lastige dag kon gaan worden, wisten we op voorhand. Sporting’70 wint iedere week met minimaal vijf doelpunten verschil, heeft slechts 1 doelpunt in 4 competitiewedstrijden tegen gekregen en uitslagen met 9 doelpunten voor, vinden ze bij Sporting’70 inmiddels ook heel normaal. Plus zij hebben de luxe om speelsters van het eerste mee te nemen, die ‘’slechts’’ Top Klasse spelen.

Daarom werd alles uit de kast gehaald: Joelle verzette haar reis met een dag waardoor ze zaterdag toch aanwezig kon zijn, Tessa lapte zichzelf op om het doel te bezetten, zodat alle speelsters gewoon in het veld konden gaan staan. Zoe heeft de arts 1001 maal vriendelijk verzocht het kastje op tijd te regelen. De geblesseerde waren aanwezig, de succes wensen op de app vanuit vr30+ werden in ontvangst genomen en vele supporters gingen mee. Het leek wel de bekerfinale van 2 jaar geleden!

Afgelopen week bespraken we tijdens de trainingen, welke collectieve keuzes we zouden maken m.b.t. de opstellingen en de manier van wisselen.

Dana en Chantal hadden Sporting’70 beide 1 keer wedstrijd mogen aanschouwen en wisten dat ze voorin snelle speelsters hadden en dat er pitbulls nodig waren, om de wedstrijd ‘’op te eten.’’

Unaniem werd gekozen voor: stel de 11 op die samen de meeste kans maken om de wedstrijd te winnen, die passen bij wat er tegen Sporting’70 nodig is en wissel alleen op het moment dat een speelster moe is of niet meer door kan spelen.

Oftewel hierin waren we een echt team! Want een team is pas echt een team wanneer er een gedeeld doel en een gedeelde visie is, waarbij de leden coördinerend en afhankelijk van elkaar samenwerken. En bovenal ook zelf ondernemend en sturend zijn.

In het bedrijfsleven zijn kenmerken van een echt team: open communicatie, wederzijds vertrouwen en een omgeving waarin teamleden zich veilig voelen om kwetsbaar te zijn en elkaar aan te vullen. En dat waren we in deze. Succesvolle teams zijn meer dan de optelsom van individuen; ze leveren een beter resultaat omdat ze gezamenlijk en gecoördineerd werken aan hun teamdoelen. Bron: https://www.teamchange.nl/wat-is-een-team-eigenlijk/ - sluik reclame.

En zo kwamen we tot de volgende 11 namen voor de basisopstelling:
Tessa, Lotte, Dana, Luna, Joelle, Joy, Julia, Romaissa, Amber, Fatima en Manouk.

Voor degene die de voorkeur geven aan de korte leesvariant: Sporting’70 was kwalitatief gewoon beter en heeft daarmee logischerwijs gewonnen. Wij zijn een leuker team duuh.

MAAR dat is wel een beetje appels met peren vergelijken. Lees daarom gerust verder voor een kijkje in de keuken.

Sporting’70 dat vorig seizoen nog in de 2de klasse speelde en daarbij 8ste van de 11 eindigde, met 25 punten uit 20 wedstrijden en JSV dat vorig seizoen 4de klasse speelde en daarin een zeer teleurstellend seizoen draaide met de 2de plek en vroegtijdige uitschakeling in de beker. Dat zijn even de appels en de peren die in de weegschaal gelegd mogen worden.

Om exact 15:00 uur ging de wedstrijd van start en waren beide teams lekker fel. Alles ging prima. Helaas viel de 1-0 voor Sporting’70 wel iets te vroeg en die goal kwam vanuit buitenspel, waarbij de scheidsrechter bewonderingswaardig gewoon liet door spelen en toen de aanvoerster kwam vragen: ‘’kunt u mij uitleggen, hoe u tot deze beslissing komt van die afstand?’’
Was het antwoord nee.

Een smetje op de wedstrijd, niet alleen voor ons maar ook voor de tegenstander. Want je wilt liever achteraf het niet hebben over ‘’stel nou dat.’’

Nou ja, oké dan. We gaan door waar we gebleven waren. De 2-0 van hen was een terechte en goede goal. Maar wij maakten met dank aan collectief druk zetten van de aanvallers de 2-1. Helaas duurde de eerste helft een beetje te lang. Om precies te zijn 53 minuten en daarmee moesten we met 4-1 de rust in.

Overigens was hun 4de goal een schitterende goal. En leek de tegenstandster wel flink geblesseerd te raken maar gelukkig viel het achteraf mee. Toch altijd even schrikken een botsing en dat had niet bij de wedstrijd gepast. Beide teams wilde uiteindelijk natuurlijk gewoon het beste voor elkaar.

In de rust bespraken we wat goed ging?
Het vechten en werken voor elkaar. De intensiteit leek op het spelen van een finale.
De communicatie en het oplossend vermogen onderling.
En ondanks de achterstand het spelplezier bij eenieder.

En het doel voor de tweede helft:
Minimaal nog een keer scoren, zodat we op twee doelpunten zouden komen want dat was nog niemand gelukt deze competitie want in vier 4 wedstrijden had Sporting pas 1 tegendoelpunt gehad.

In de tweede helft zijn de wisselspeelsters Lisa, Zoe, Isabelle en Sarinah er allemaal ingekomen en gingen we voor dat tweede doelpuntje. De paal is daarbij 1x aan de binnenkant geraakt en 1x aan de buitenkant. Maar aan het eind van de wedstrijd mochten we dan toch de 2de maken dankzij Lotte.

En zo gingen we met 6-2 van het veld. Puur afgaand op de eindscore niet direct een fijne middag. Maar zoals vooraf al besproken moet je bij een tegenstander zoals deze, die gewoonweg vanuit een betere positie konden starten, op het proces afgaan. En dan mag je tevreden zijn, dat je tot het eind vol gas kon gaan en dat je onderaan de streep met 4 doelpunten verschil hebt verloren en 2x hebt gescoord. Tot dan toe was niemand dat gelukt in de competitie.

Complimenten aan iedereen! Met daarbij in het bijzonder voor Joy en Romaissa, die samen heel veel ballen hebben veroverd. En waarbij Joy de hele week ziek is geweest. Dus het was überhaupt een wonder dat die kon spelen. En ook Romaissa die eigenlijk niet helemaal fit is, het toch zo lang heeft vol gehouden.

’s Avonds werd die balans aan een enorme lange tafel (met 13 speelsters) nog eens uitgebreid besproken, ging er genoeg flessen water en eten doorheen want honger en dorst was er genoeg na zo’n middag en werd de deur om 22 uur dicht gedaan. Moe en voldaan naar huis. Het was een gezellige dag, waarbij we ons hebben mogen beseffen hoe tegenstanders een bezoekje aan ons ervaarde vorig seizoen, toen wij in de vierde klasse regelmatig wedstrijden met 6-2 of 11-0 wonnen – in de vierde klasse.