De afgelopen weken stonden de trainingen in het teken van deze wedstrijd: de halve finale beker! Op alle scenario’s werden voorbereidingen getroffen: van het kunnen omschakelen naar verschillende speelwijze tot aan het trainen op penalty’s. We hadden dan ook wel het idee er helemaal klaar voor te zijn.

Alleen dat vroeg vertrekken was wel even wennen en voor een aantal uit België komend was het onderhand nachtwerk!

Het was zelfs zo vroeg dat JSV nog niet open was en daar hadden we even geen rekening mee gehouden ivm de wedstrijdbespreking. Maar zoals Chantal al weken roept: je mag nooit verliezen vanwege de omstandigheden, je moet je mindset daarin omzetten. Zo gezegd, zo gedaan. Chantal liep een rondje om het pand en vond twee grote tafels waaraan plaats genomen kon worden en de wedstrijd bespreking kon van start. Koud was het wel maar daar werden oplossingen voor gevonden in de vorm van dikke jassen en tassen over de koude beentjes.

Om 11 uur kwamen we aan in Aalsmeer. Joëlle ging voor een broodje gezond en de rest voor de welbekende tosti’s. Het slechte voedsel wat je maar kan nemen vooraf maar hey we zijn dan ook gewoon amateurs die genieten van een wedstrijdje op zaterdag!

Vervolgens werden we opgehokt in een iets te kleine kleedkamer wat zorgde voor grappig taferelen. De muziek bulderde door de speakers en om half 12 gingen we op voor de warming-up. En om 12 uur was het eindelijk zover de aftrap.

Van start gingen:
Amber, Dani, Elena, Julia en Julia, Joëlle, Luna, Sarinah, Romaissa, Lotte en Manouk.

En Rob pakte wederom de vlag op, waarvoor dank!

In de wissel namen plaats:
Lisa, Luna, Zoe, Rox, Sam en Chantal.

Verder waren uiteraard ook Joyce en Kaya plus alle ouders erbij!

De eerste helft was van beide kanten chaotisch. Een echte halve finale wedstrijd. En de 0-1 gaven we dan ook door wat stress met een slippertje weg. Heel even een paar seconden gingen de koppen naar beneden en had het kort nodig voor de woorden kop omhoog het komt wel goed, eruit kwamen.

Niet veel later raakte we de lat. En waren we meerdere malen gevaarlijk voor het doel van Aalsmeer. De statistieken zouden er niet om liegen! Dubbele cijfers qua aantal schoten tussen de palen voor JSV versus twee ballen voor Aalsmeer.

Maar aan die statistieken heb je niets indien je toch met 0-1 de kleedkamer in gaat.

Tijdens de rust pepte Rox de boel nog eens rustig op en gingen we met vertrouwen terug naar buiten. Want in een halve finale hoeft het niet mooi te gaan, gewoon strijden en dan komt het wel.

Vele aanvallen volgde. En ondertussen waren Luna en Amber overal te vinden. Twee stofzuigers met turbo erop. En natuurlijk zijn dit de wedstrijden voor Romaissa. Die na 70 minuten werd gewisseld en prima werd overgenomen door Lisa.Laatst genoemde wordt met de week belangrijker!

Na vele pogingen was het eindelijk raak vanaf de voet van Joëlle. Een prachtige goal! Het ging vervolgens wel ten koste van haar gestylde nagel waar met wat tape een oplossing voor werd gevonden.

Vervolgens werd er gegokt en kwam Rox in de spitst. Die raakte de lat en zorgde nog voor ander gevaar maar werd helaas de wedstrijd uit getikt. Een situatie waar je met een VAR een penalty voor krijgt maar helaas er was geen VAR. De beelden van die overtreding zijn slechts voor ons eigen archief. Verder een prima scheidsrechter. Maakte foutjes net zoals wij maar wel netjes aan beide kanten.

De scheidsrechter gaf aan nog 1 minuut en dat was het signaal voor een snelle wissel met Sam en Chantal erin omdat zij de penalty’s moesten gaan nemen.

Na 90 minuten was het dan ook zover. Hier waren voorbereidingen op getroffen en zelfs Lotte die nog een penalty trauma had nam haar verantwoordelijkheid in de rol van aanvoerder en ging achter de eerste bal staan.

Ondertussen belde Kaya onze vaste supporteren Joel in en met live beelden nam zij vanuit het buitenland samen met haar moeder en zus deel aan dit tafereel.

Het waren de welbekende slopende minuten en bij de 6-5 had het team nog niet direct door dit is de winnende. Pas toen de eerste ging rennen, kwam de rest los.

Tranen van geluk en pijn in de middencirkel bij Joyce, Driekus en Rox. En de rest stond dansend en springend in de 16 meter waar ook de nodige tranen werden weggeveegd. Tsjah we blijven vrouwen he.

Driekus kon zijn geluk niet op en nam met een grote grijns de polaroid foto van Julia aan.

Te veel mooie momenten zijn vast en zeker niet in dit verslag beschreven. Maar neem dat de schrijfster aub niet kwalijk. Die heeft nog nooit zoveel stress gehad voor een wedstrijd, ook al heeft die heel wat finales gespeeld en meegemaakt. Dit was de zwaarste qua emotie en stress!

Wat moet sowieso nog zeker wel benoemd worden uit deze wedstrijd? Joëlle nam stoer de verantwoordelijkheid voor een belangrijke penalty. De jongste van het stel Luna zorgde voor nachtmerries bij de tegenstander in de wedstrijd. En wilde absoluut geen penalty nemen maar zei bij de 5-5 ‘ik ga wel.’ Sam speelde slechts 1 minuut vandaag maar kegelde die penalty erin alsof het haar dagelijkse werk betreft. Julia stopte de penalty waarmee JSV de winnaar van de middag werd.

Maar bovenal moet benoemd worden dat alles maar dan ook echt alles door iedereen eraan werd gedaan om vandaag te winnen. Iedereen pakte zijn rol en taak. En zelfs enkele hebben geen minuut gespeeld. Zij staan dan uiteraard ook volgende week in de basis. Want zij zijn niet minder dan de rest, de wedstrijd maakte het er slechts na dat je zo min mogelijk moest gaan wisselen ivm het ritme. Dus deze toppers zijn volgende week 90 minuten te bewonderen op eigen veld!

In de kleedkamer werd onwennig het feestje gevierd. Want voor vele is dit de eerste keer!

Elena, Joelle en Lisa maakte zich op voor een tour naar Bloemendaal, een tiental ging naar het feestje op de club en de rest sprong in de auto terug naar België!

In de kleedkamer voltrok zich nog even een emotioneel moment. Rox trok haar schoenen uit en gooide ze in de prullenbak waarna de rest muisstil werd. Rox zei met een lief stemmetje gewoon doorfeesten maar ik zal gewoon nooit meer voetballen. Maar wij gaan wel naar de finale!

Aankomend op JSV werd duidelijk dat er tegenwoordig wel degelijk aandacht is voor meiden/vrouwen binnen de club. Het gehele bestuur, wedstrijdzaken, de scheidsrechters, de mannenteams en de TTB kwamen de meiden euforisch feliciteren en de festiviteiten zoals de bus werden geregeld.

‘s avonds ging een tiental uit eten waarbij was te merken dat het een intensieve dag was geweest! We waren namelijk vrij kalm en ipv alcohol gingen we voor water en gember thee.

En verder worden er momenteel vliegtickets omgeboekt om ervoor te zorgen dat we zaterdag 3 juni 2023 allemaal aanwezig kunnen zijn op de finale dag!

Maar eerst op naar volgende week dan moet er gewonnen worden voor die andere prijs race namelijk het kampioenschap! Dus daar gaat nu de aandacht en focus naartoe.