Vandaag hebben we een uit-wedstrijd in Culemborg, we worden om 8 uur verwacht bij Vriendenschaar en aangezien het ongeveer ‘n half uur rijden is vanaf Nieuwegein, ging de wekker vandaag wel erg vroeg voor de zaterdagochtend.

We beginnen aan de voorbespreking in de kleedkamer. We bespreken waar onze focus ligt in deze en de aankomende wedstrijden en herhalen dan ook nog even wat er van ieder verwacht wordt. Helaas is Naylan ziek en Jason geblesseerd waardoor we als team enigszins in de knel komen omdat we “maar” 4 “echte” verdedigers hebben en daarom leg ik dan de vraag wie er eventueel zou willen verdedigen bij onze “aanvallers” neer. Gelukkig waren er direct wat vrijwilligers zodat er geen spelers in de verdediging komen te staan die daar ECHT niet willen staan.

We starten onze warming-up en daarna schieten de wisselspelers onze keeper “in” en de resterende spelers laten de bal rondgaan (aanvallers tegen verdedigers) om zich voor te bereiden op de wedstrijd.

Voor de wedstrijd begint, staan we met ons team op een rij en lopen de spelers van Vriendenschaar langs ons om een hand te geven en goede wedstrijd te wensen.

En dan starten we. Het eerste kwart gaat eigenlijk heel goed, maar we komen steeds niet tot scoren, deels door de bal recht op de keeper af te schieten, deels omdat de bal er gewoonweg niet in wil. Ineens fluit de spelbegeleider en ik denk dat we een rustmoment hebben waarop ik de jongens bij elkaar roep, maar ik heb de fluit verkeerd geïnterpreteerd en we hervatte het spel met in dribbelen vanaf de zijlijn. We schieten op de goal en ja hoor, deze bal komt op de lat of paal en countert terug, gelukkig schiet een andere speler de bal erin. Wat een ontlading, de eerste goal is gevallen, maar wat blijkt? Er staat geen keeper op doel, hij stond in de dug-out zijn handschoenen uit te trekken, want hij dacht ook dat het rust was. Wat ‘n moment, enerzijds ben je blij met het eerste doelpunt, maar anderzijds voel je ook met de keeper mee omdat hij er niet stond. Dus in overleg met de spelbegeleider, laten we de goal niet doorgaan. De jongens pakken dit heel goed op en ik hoorde zelfs iemand zeggen, maakt niet uit jongens, we maken zo opnieuw ‘n doelpunt. Even een trots moment, hoe dubbel het ook voelt, zeker als er even erna bijna ‘n tegen goal gescoord wordt.

Na de rust van het eerste kwart, zijn de jongens “on fire”, want ze willen dat verloren doelpunt toch weer terugkrijgen! En ja hoor, deze valt en niet veel later ook het tweede doelpunt. We staan 0-2 voor als we tijdens de rust bespreken dat we echt wel beter voetballen dan de tegenstander en dat we daarom de rust wat meer mogen bewaren zodat we ons “eigen spel” kunnen spelen. Vanaf de tweede helft zie je de verschuiving in ons spel. Wanneer de tegenstander starten met de opbouw van de aanval, gaan we er vol tegenaan en zetten continue druk, hierin zie je dat we de bal heel vaak veroveren en daarbij ook de nodige doelpunten scoren!

Helaas waren er wat momenten dat er 1 speler van Vriendenschaar meer de aanval inzette op de spelers uit ons team dan op de bal, maar ook hierin hielden onze spelers de koppies erbij en lieten we ons niet verleiden om te verslappen en bleef het aantal ballen die over onze doellijn gingen op 0 staan!

Ik ben gestopt met tellen en dacht dat we 0-7 hebben gespeeld, maar gelukkig hielden ouders in de groepsapp het verloop van de score bij en mogen we met 0-9 naar huis gaan!

Wat een topwedstrijd, hopelijk nemen we dit mee naar de volgende wedstrijden. 💪🏽⚽️